Schemerdier – Astrid Goossens

‘t was al een pittig jaar, van willen maar ni kunnen, ogen groter dan mijn buik (of mijn tijd) als het komt op leuke projecten, en nieuwe starts. ‘t was een zwart-wit jaar tot nu toe. En ik hoop dat ik me nu weer meer kan settelen, in meer nuance ❤️. 2 weken geleden had…

Ze dimt de lichten, zet de muziek een beetje harder, en eist voorover te buigen. De vikingvrouw in spandex vooraan brengt me deze pilatesles in compromitterende posities. Maar zelfs nu, wanneer vloer plafond wordt, krijg ik mijn brein niet stil. ‘Grijp je ellebogen vast’. Deze vrouw doet me bewegen als een huisvrouw uit de jaren…

Ook buiten het werk om, word ik vaak misverstaan. Zou het aan mij liggen? Zouden wij, Antwerpenaren, dan toch koppig in onze trots (voor het dialect) zijn? Of is het trots op onze koppigheid.. Na een jaar met mijn DFZS-collega’s, merk ik namelijk toch dat zij zich wijs hebben gemaakt in het Vlaams. Van een…

Als Belg in Nederland, word ik weleens misbegrepen. In twee jaar tijd heb ik leren articuleren, mijn Belgische ‘u’ door ‘je’ vervangen en ondertussen ben ik meer thuis in de Nederlandse taal, en gewend aan de verwarde lach van een gesprekspartner wanneer ze me niet begrepen, of aan de gesprekken waar we totaal naast elkaar praten.…

Vanmorgen speelde ‘i am woman’ nog op de radio. Een recente hit waar ik ook fan van was, ik zag het als een manifestatie, of een herinnering, dat ge alles moogt zijn wat ge wilt zijn. Maar hoe langer ik het hoor, voelt het lied steeds meer als een ideaal, als fictie. Hoe langer ik…

Enige tijd geleden werden mijn maat Gianluca Antonecchia en ik gefeatured op de open mic van De Sprekende Ezels. We brengen met veel plezier onze muziekpoëzie:

Terwijl ze in de boom zat, had ze niet veel te doen. De klim naar boven was moeilijk geweest, een 28-jarige met haar conditie zou zo’n klim niet moeten doen. Ze was verbaasd hoe klein de boom eigenlijk was. Steeds groots in gedachten. Ze verveelde zich toen ze in de top zat, en wist niet…